PJK Bakery & Crafty: My Comfort Food: Good Memories

ที่จริงได้ยินคำนี้มานานเหมือนกัน แต่ไม่ได้สนใจอยากรู้ ก็เลยไม่เคยได้รู้ แต่นี่อีกไม่นานจะกลับไปอยู่บ้านกับพ่อกับแม่แล้ว หลังจากที่จากอกแม่มาหลายสิบปี (คิดถึงเหลือเกิน) แต่ไหนๆ จะได้กลับ ก็มานึกว่าอายุป่านนี้ยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันกับใครเขา ตอนเด็กๆ เคยเรียนเก่ง แต่ตอนนี้เพื่อนที่เรียนไม่เคยเก่งกลับเก่งจริงจังในเรื่องการเรียนและประสบความสำเร็จในเรื่องการเรียน มีอีกกี่ความฝันกันนะ ที่ฉันทำตกหล่นไป การเรียนภาษาอังกฤษก็เป็นหนึ่งในนั้น จบปริญญาตรีก็จริง แต่ไม่มีประสบการณ์การทำงานในออฟฟิศที่ไหน หรือแม้กระทั่งโรงงานก็ไม่เคย คำว่าเจ้าของธุรกิจมันก็ฟังดูดีนะ แต่ความจริงมันไม่ใช่ เรียกว่าธุรกิจยังไม่ได้เลยด้วยซ้ำ ฉันต้องกลับไปเริ่มต้นจากที่ๆ ฉันจากมา จากมาแต่ตัว แต่หัวใจอยู่ที่นั่นมาตลอด เป็นปมในใจอย่างหนึ่งที่ไม่เคยคลายออกได้เลย เรียกว่ากลับไปตายรัง หรือไปตายเอาดาบหน้าดี

อึ้งต้มใบมะขามอ่อน เมนูแรกที่ใส่ปิ่นโตไปโรงเรียน (ป.1)

ก่อนกลับไปอยู่บ้านคราวนี้ ขอฉันเก่งภาษาอังกฤษสักครั้งเถอะนะ ทดสอบคำศัพท์ก็อยู่แค่ระดับม.ต้น พอๆ กับลูกสาวคนโต จะมากกว่าก็ด้วยระยะเวลาเพียงเท่านั้น แต่ให้ท่องศัพท์มันก็คงไม่ได้ประโยชน์อะไร ถ้าไม่ใช้ที่สุดก็จำไม่ได้อยู่ดี หรือให้ท่องศัพท์ในดิคชันนารีได้ทั้งหมด ฉันก็แน่ใจว่าคงเอามันออกมาใช้ไม่เป็น แล้วจะทำอย่างไร จะไปฟังเพลงรักมันก็ดีอยู่หรอก เพลินหูดี เพลงเก่าๆ ที่เคยฟัง ที่เคยชอบมากมาย ก็ยังคงชอบฟังอยู่ คงจะดีไม่น้อย ถ้าร้องตามได้ เข้าใจไปกับความหมายของบทเพลง แต่เท่านั้นก็คงแค่เขียนจดหมายบอกรักใครสักคนเป็น คงเอาไปใช้งานจริงๆ ไม่ได้ จะให้ไปเริ่มเรียนจากหนังสือม.ปลาย หรือป.ตรี ก็กลัวจะช้าไป ฉันมีเวลาเหลือแค่ 5 เดือน 5 เดือนที่ต้องจัดการงานที่ค้างไว้อีกมากมาย จริงๆ ก็แค่งานจัดการขยะในชีวิตที่สะสมเอาไว้ จะทิ้งก็ง่ายดี แต่เพราะใจยังนึกเสียดาย อย่างน้อยสิ่งเหล่านั้นก็ได้หล่อเลี้ยงชีวิตมา แม้ว่าจะอย่างอดบ้างอิ่มบ้างก็ตามที

ในชีวิตนี้ชอบอะไรบ้าง ทำอะไรได้ดีบ้าง ก็พอมีอยู่ไม่กี่อย่าง เบเกอรี่ กับงานฝีมือ ที่จริงก็พอที่จะสื่อสารอ่านได้เข้าใจ แต่คงจะเขียนออกมายังไม่ได้ ก็คงต้องเริ่มต้นจากตรงนี้
วันนี้เจอคำว่า “Comfort Food” ในเว็บไซต์ทำอาหาร จึงเริ่มจากคำนี้ ทีแรกก็นึกว่าหมายถึงอาหารที่ทำง่ายๆ สะดวกสบายอะไรประมาณนั้น ความจริงแล้ว เป็นอาหารที่ทำให้รู้สึกมีความสุขกับความทรงจำในวัยเยาว์ อ่านเมนูอาหารของคนอื่นๆ ก็เลยนึกย้อนถึง Comfort Food ของตัวเองบ้าง มีอะไรบ้างนะ ที่ชอบกิน และอะไรที่ยังได้กินอยู่

• ไข่ต้ม เมนูง่ายๆ ที่นึกถึง แม้ไม่ได้อร่อยมากมาย แต่ก็มีความสุขทุกครั้งที่ได้นึกย้อนไปวัยเด็ก ตอนนั้นเรียนประถม พวกเราห่อข้าวไปกินที่โรงเรียน เมนูประจำไข่ต้มกับน้ำปลา อร่อยตรงที่ซดกับน้ำปลาฉ่ำๆ บางทีน้ำปลาเหลือ ซดกันเล่นก็มี น้ำปลาผสมที่เดี๋ยวนี้ไม่รู้สึกว่าอร่อยแล้ว จะเพราะปรับส่วนผสมหรือรสนิยมเราเปลี่ยนไปก็ไม่รู้ เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้กินไข่ต้มแล้วล่ะ เบื่อ ไม่ชอบกินไข่ไก่ต้ม ชอบไข่เป็ด แต่ไม่ค่อยได้มีโอกาสซื้อ เพราะหาซื้อยากกว่า และที่แน่ๆ ราคาที่สูงกว่าด้วย
  
• ไข่เจียว เมนูไปโรงเรียนอีกเมนู มีข้าวในปิ่นโตที่โปะไข่เจียวลงไป โหย! อร่อยอย่าบอกใคร ทำไมไข่เจียวสมัยนี้ถึงอร่อยสู้ไข่เจียวที่เคยกินตอนเด็กๆ ก็ไม่รู้
  
  อีกเมนูที่จดจำอย่างดี ที่เคยห่อไปกิน น่าจะวันแรกที่เข้าเรียนเลยก็ว่าได้ อึ่งต้มใบมะขาม เมนูนี้หลายคนคงร้องยี้ แต่กับเด็กบ้านนอกอย่างเรา มันอร่อยที่สุดในโลกเลยละ ไม่ต้องบอกก็น่าจะรู้ว่ามีโอกาสได้กินน้อยมากๆ แต่ก็ยังเป็นเมนูโปรดมาจนทุกวันนี้
• หนูนาย่าง เคยกินกันหรือเปล่า ถ้าใครเคยกินคงจะรู้ว่าเนื้อหนูนั้นอร่อยกว่าเนื้อสัตว์ทุกชนิดที่มีขายกันทั่วไปทุกวันนี้ แต่ก็ไม่เคยทำกินเอง แล้วก็ไม่ได้กินมาหลายสิบปีละ เพราะเมื่อตอนเด็กๆ ไปดักหนู หาปลาไหลมาทำกับข้าวกินกัน เดี๋ยวนี้ไม่มีแล้วละ ที่ขายกันข้างทางก็ไม่กล้าซื้อมากินหรอก
• แกงปลาไหล นับเป็น Comfort Food ได้ไหม เพราะทำจริงๆ ไม่ง่ายเท่าไหร่ แต่อร่อยอย่าบอกใคร หรือถึงบอกจะมีสักกี่คนที่กล้ากินกับเราบ้างนะ
• แกงขี้เหล็กฝีมือแม่ อร่อยที่สุด ที่ไหนทำก็ไม่เหมือน เพราะแม่แกงแบบลูกครึ่ง แกงใส่กะทิ แต่ไม่หวานอย่างแกงภาคกลาง กะทิใส่ไม่มาก แค่พอให้ออกรสมัน และใส่ปลาร้าอย่างแกงภาคอีสาน แกงออกขมนิดๆ อร่อยอย่าบอกใคร
• แกงส้มมะรุม ไม่ได้กินแกงมะรุมอร่อยๆ นานมากจริงๆ แกงส้มหวานๆ แบบภาคกลางไม่ถูกลิ้นเอามากๆ แถมมะรุมอ่อนๆ ก็หากินได้ยาก แกงส้มบ้านเราเป็นแบบใส่ปลาร้าน่ะ ใครเคยกินบ้าง?
• ห่อหมกหน่อไม้ ห่อหมกของแม่ไม่เหมือนห่อหมกที่ราดหน้ากะทิหรือหมกหน่อไม้แบบของอีสาน ห่อหมกของแม่เคี่ยวกับแป้งแล้วใส่ใบตองนึ่งรองด้วยใบยอ อร่อยมากมาย ไม่ได้กินมานานแล้วเหมือนกัน
ถ้า Comfort Food รวมขนมเข้าไปด้วย ก็นึกถึงขนมอยู่ไม่กี่ชนิด เพราะนานๆ จะได้กินขนมสักที
• ที่จำไม่ลืมคือขนมตาล ทำทีหอมไปสามบ้านแปดบ้าน เดี๋ยวนี้ไม่ว่าร้านไหนๆ ก็ไม่หอมอย่างที่เคยได้กิน
• ต่อมาคือขนมเปียกปูน แบบโบราณสีดำๆ ที่เมื่อก่อนไม่เชื่อว่าทำมาจากกาบมะพร้าวเผาเพราะไม่นึกว่ามันจะกินได้ เดี๋ยวนี้เห็นมีขายที่ไหนต้องโผเข้าไปหา แล้วก็ผิดหวังทุกครั้งเพราะกลิ่นหอมที่โหยหานั้นหายไปแล้วจริงๆ ไม่เคยเจอที่อร่อยเลยแม้แต่ครั้งเดียวไม่ว่าจะเปียกปูนดำหรือเปียกปูนใบเตย
• ข้าวหลาม ที่จริงหากินได้ง่าย ที่พอใช้ได้ก็พอมี แต่ที่มีความสุขจริงๆ คือได้ปิ้งได้เผากินเอง พ่อไปตัดไผ่ แม่เตรียมข้าวเหนียว เด็กๆ ช่วงวางเรียงและคอยสุมไฟ เพราะอย่างนั้นถึงได้อร่อยนักหนา
• ข้าวต้มมัด เดี๋ยวนี้ก็ยังหากินได้ง่าย แต่หาถูกใจยาก แปลกไหมชอบข้าวต้มมัดไม่ใส่ถั่วดำ จริงๆ ถั่วดำนั้นอร่อยถ้าทำเป็นข้าวเหนียวถั่วดำ หรือใส่ข้าวหลามก็กินได้ แต่ใส่ข้าวต้มมัดรู้สึกว่าไม่ใส่อร่อยกว่า ชอบที่กล้วยหวานนิ่มแบะข้าวเหนียวมันๆ ไม่หวานจัด กลับบ้านปิดเทอมนี้ อ้อนแม่ทำให้กินน่าจะดี
• ก๋วยเตี๋ยว ปิดท้ายด้วยเมนูที่ทำกินบ่อยๆ ที่จริงตอนเด็กเลยไม่ค่อยได้กินแต่ก็ชอบมาก ก๋วยเตี๋ยวหมูโบราณนั้นอร่อยจริงๆ (แต่ก็ไม่เคยได้ลองทำเลยแฮะ) เมนูนี้ไม่ใช่ฝีมือแม่ แต่ได้ซื้อกินสมัยชามละ 3 บาท นานๆ ได้กินที เพราะไม่ค่อยมีเงิน เดี๋ยวนี้กินก๋วยเตี๋ยวบ่อยพอๆ กับกินข้าว เพราะเคยทำก๋วยเตี๋ยวขายตอนอยู่ ม.4 แล้วก็ขายอีกทีเมื่อสัก 5 ปีก่อน ที่หยุดไปเพราะแพ้ท้อง เหม็นกลิ่นกวยจั๊บกับก๋วยเตี๋ยวที่ทำ วันนี้ก็ทำบะหมี่เกี๋ยวให้เด็กๆ กับคนในครอบครัวกิน คิดถึงน้องชายชอบกินก๋วยเตี๋ยวเหมือนกัน บางทีกลับไปรอบนี้จะได้ทำให้พ่อกับแม่และน้องกินบ้าง

โม้ยาวจริง...ทำไมอาหารโปรดฉันถึงได้มีมากนัก ก็เป็นคนกินเก่งมาแต่ไหนแต่ไร กินอาหารได้เกือบทุกชนิดเลยเชียว แต่รสที่ชอบคือรสจัดหน่อย แต่ต้องอร่อยกลมกล่อม ไม่จัดไปทางใดทางหนึ่ง อย่างหวานจัด เค็มจัด หรือเปรี้ยวจัด ...ว่าแล้วก็หิวอีก กิน ไม่กิน กิน ไม่กิน...

ชอบไข่เป็ด กินกับพริกน้ำปลารสจี๊ดๆ