หมวกถักไหมพรมโครเชต์ทรงเบเร่ต์

หมวกถักโครเชต์สีเหลือบสลับเทากับม่วงอมชมพูนิดๆ

หมวกถักใบนี้เป็นอีกใบหนึ่งที่คนถักชอบมาก ด้วยความที่สีสวย เนื้อดี ทรงก็เก๋ ดูดี อาจจะไม่ใช่เบเรต์ 100 % แต่ก็จัดทรงเป๋ๆ ให้ดูเป็นเบเร่ต์ก็ได้ ทรงจะพองๆ คล้ายฟักทองหรือบอลลูน น่ารักจริงๆ นะ ไหมถักใช้ไหมแฟนซี Egret Knitting Yarn ซึ่งราคาก็จะสูงกว่าไหม 4 Ply ทั่วไปที่ใช้อยู่ค่ะ

หมวกเบเร่ต์ถือกำเนิดมาหลายร้อยปีแล้ว แต่เพิ่งจะได้ชื่อว่าเบเร่ต์ (Beret) เมื่อต้น ค.ศ.1800 สมัยก่อนเป็นหมวกที่ผู้ชายมักใส่กัน แต่อีกราว 100 ปีต่อมาหมวกเบเร่ต์ก็กลายเป็นแฟชั่นยอดฮิตของสาวๆ ไป จนปัจจุบันนี้เบเร่ต์ก็ไม่เคยตกยุค ยังคงถูกใช้เป็นหมวกทหาร อีกทั้งเป็นหมวกแฟชั่นที่ทันสมัยอยู่ทุกยุค

หมวกถักเบเร่ต์จากไหมขนแกะสีเขียวทหาร ลักษณะจะฟูนุ่ม อุ่นมากๆ เหมาะมากๆ กับฤดูหนาวนี้

ลักษณะของหมวกเบเร่ต์นั้น ที่เด่นๆ คือเป็นหมวกที่พองตรงกลาง ไม่มีปีก สามารถจัดทรงให้เป๋ไปด้านใดด้านหนึ่งเพื่อเพิ่มความเก๋ มีทั้งแบบที่ทรงสูงๆ หน่อย และทรงที่ออกแบนๆ ใส่ได้ทั้งผู้ชายและผู้หญิง โดยส่วนมากผู้ชายจะสวมใส่ทรงที่แบนกว่า และผู้หญิงมักสวมหมวกเบเร่ต์ที่ทรงสูงกว่า อาจจะเพราะผู้หญิงมีผมหลายทรง จึงสามารถปรับแต่งทรงของหมวกเบเร่ต์ให้เข้ากับทรงผมได้มากกว่า นอกจากนี้แฟชั่นหมวกเบเร่ต์ยังมีการเสริมเติมแต่งส่วนต่างๆ เพื่อเพิ่มความเก๋ไก๋ เช่น หมวกเบเร่ต์ที่แต่งกระดุมตรงกลาง หรือมีเส้นตรงกลางคล้ายขั้วของแอปเปิ้ล มีการตกแต่งหมวกเบเร่ต์ด้วยโบว์ ดอกไม้ และปอมปอม

หมวกถักลาย Puff Stitch สีม่วงแดง

หมวกเบเร่ต์เป็นหมวกที่นิยมใส่ในฤดูหนาว เพราะสามารถเข้ากับเสื้อผ้าในฤดูหนาวได้ดี แต่ความจริงแล้วหากใส่เป็นแฟชั่นก็สามารถใส่หมวกเบเร่ต์กันได้ทุกฤดู เพราะหมวกทรงเบเร่ต์นี้สามารถมิกซ์แอนแมทช์ได้กับเสื้อผ้าหลายสไตล์ แต่สำหรับบ้านเรา หากต้องใส่หมวกเดินท่ามกลางแดดจ้าของเมืองไทยในฤดูร้อน ก็แนะนำหมวกปีกกว้างหรือหมวกแค๊ปน่าจะเหมาะกว่า 

หมวกถักเบเร่ต์สีดำใบนี้ ลูกค้าสั่งถักเพื่อใส่เที่ยวญี่ปุ่นค่ะ จัดได้หลายทรงเชียวค่ะ

อย่างไรก็ดี ตอนนี้ก็เข้าหน้าหนาวแล้ว แม้จะไม่หนาวมาก แต่ใส่หมวกกันลมไว้บ้างก็ดีไม่น้อยนะคะ มองหาหมวกกันไว้สักใบหรือยังเอ่ย สำหรับคนที่ชอบหมวกเบเร่ต์แบบไม่ซ้ำใคร เพราะใช้ไหมพรมถัก สามารถสั่งซื้อสั่งทำได้นะคะ นอกจากหมวกเบเร่ต์ถักโครเชต์ เราก็รับทำหมวกถักโครเชต์ทุกทรงค่ะ Line ID: givegiftgivegiff 

หมวกถักโครเชต์เบเร่ต์สีแดงสด ลายดอกพิกุล

ปิดท้ายด้วยใบนี้ หมวกโครเชต์เบเร่ต์ใบนี้เป็นสีแดงสดซึ่งถ่ายรูปยากมาก สีจะเพี้ยนๆ หน่อย ส่วนลายถ่ายให้ชัดได้ยากเพราะสีแดงจะสะท้อนแสงหน่อยๆ ด้วย

หมวกถักโครเชต์เบเร่ต์ทรงแบน ลายโปร่งน้อยๆ สีแดงขรึมนิดๆ สีไม่สดเท่าในรูปค่ะ

ปิดท้ายด้วยใบนี้ค่ะ ลายจะโปร่งหน่อยๆ ใช้ไหมพรมเส้นเล็กๆ หน่อย รายละเอียดจะมาก ทรงออกแบนๆ ขอบหมวกมีความยืดหยุ่น สวยค่ะ ใบนี้

ถึงตอนนี้ยังมีแบบหมวกเบเรต์ไม่มาก แต่คงต้องมีอีกแน่นอนค่ะ ช่วงนี้เริ่มทำแพทเทิร์นหมวกถักโครเชต์ อยากมีหนังสือกับเขาสักเล่มหนึ่ง ได้แต่ขอให้ตัวเองมุ่งมั่นทำจนสำเร็จ ฮึดหน่อย สู้ไว้ ไปๆ

สั่งซื้อสั่งทำหมวกถักโครเชต์ หรืองานฝีมืออื่นๆ ของพาฝัน ได้ที่ letsgocrochet.lnwshop.com

ขอบคุณที่หลงเข้ามา และหวังว่าจะได้พบกันอีก

พาฝัน 

หมวกถักโครเชต์ หมวกถักเบเร่ต์ หมวกทรงเบเร่ต์ หมวกเบเร่ต์ beret hat crochet beret crochet hat

ธันวาคม 18, 2560

ที่จริงได้ยินคำนี้มานานเหมือนกัน แต่ไม่ได้สนใจอยากรู้ ก็เลยไม่เคยได้รู้ แต่นี่อีกไม่นานจะกลับไปอยู่บ้านกับพ่อกับแม่แล้ว หลังจากที่จากอกแม่มาหลายสิบปี (คิดถึงเหลือเกิน) แต่ไหนๆ จะได้กลับ ก็มานึกว่าอายุป่านนี้ยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันกับใครเขา ตอนเด็กๆ เคยเรียนเก่ง แต่ตอนนี้เพื่อนที่เรียนไม่เคยเก่งกลับเก่งจริงจังในเรื่องการเรียนและประสบความสำเร็จในเรื่องการเรียน มีอีกกี่ความฝันกันนะ ที่ฉันทำตกหล่นไป การเรียนภาษาอังกฤษก็เป็นหนึ่งในนั้น จบปริญญาตรีก็จริง แต่ไม่มีประสบการณ์การทำงานในออฟฟิศที่ไหน หรือแม้กระทั่งโรงงานก็ไม่เคย คำว่าเจ้าของธุรกิจมันก็ฟังดูดีนะ แต่ความจริงมันไม่ใช่ เรียกว่าธุรกิจยังไม่ได้เลยด้วยซ้ำ ฉันต้องกลับไปเริ่มต้นจากที่ๆ ฉันจากมา จากมาแต่ตัว แต่หัวใจอยู่ที่นั่นมาตลอด เป็นปมในใจอย่างหนึ่งที่ไม่เคยคลายออกได้เลย เรียกว่ากลับไปตายรัง หรือไปตายเอาดาบหน้าดี

อึ้งต้มใบมะขามอ่อน เมนูแรกที่ใส่ปิ่นโตไปโรงเรียน (ป.1)

ก่อนกลับไปอยู่บ้านคราวนี้ ขอฉันเก่งภาษาอังกฤษสักครั้งเถอะนะ ทดสอบคำศัพท์ก็อยู่แค่ระดับม.ต้น พอๆ กับลูกสาวคนโต จะมากกว่าก็ด้วยระยะเวลาเพียงเท่านั้น แต่ให้ท่องศัพท์มันก็คงไม่ได้ประโยชน์อะไร ถ้าไม่ใช้ที่สุดก็จำไม่ได้อยู่ดี หรือให้ท่องศัพท์ในดิคชันนารีได้ทั้งหมด ฉันก็แน่ใจว่าคงเอามันออกมาใช้ไม่เป็น แล้วจะทำอย่างไร จะไปฟังเพลงรักมันก็ดีอยู่หรอก เพลินหูดี เพลงเก่าๆ ที่เคยฟัง ที่เคยชอบมากมาย ก็ยังคงชอบฟังอยู่ คงจะดีไม่น้อย ถ้าร้องตามได้ เข้าใจไปกับความหมายของบทเพลง แต่เท่านั้นก็คงแค่เขียนจดหมายบอกรักใครสักคนเป็น คงเอาไปใช้งานจริงๆ ไม่ได้ จะให้ไปเริ่มเรียนจากหนังสือม.ปลาย หรือป.ตรี ก็กลัวจะช้าไป ฉันมีเวลาเหลือแค่ 5 เดือน 5 เดือนที่ต้องจัดการงานที่ค้างไว้อีกมากมาย จริงๆ ก็แค่งานจัดการขยะในชีวิตที่สะสมเอาไว้ จะทิ้งก็ง่ายดี แต่เพราะใจยังนึกเสียดาย อย่างน้อยสิ่งเหล่านั้นก็ได้หล่อเลี้ยงชีวิตมา แม้ว่าจะอย่างอดบ้างอิ่มบ้างก็ตามที

ในชีวิตนี้ชอบอะไรบ้าง ทำอะไรได้ดีบ้าง ก็พอมีอยู่ไม่กี่อย่าง เบเกอรี่ กับงานฝีมือ ที่จริงก็พอที่จะสื่อสารอ่านได้เข้าใจ แต่คงจะเขียนออกมายังไม่ได้ ก็คงต้องเริ่มต้นจากตรงนี้
วันนี้เจอคำว่า “Comfort Food” ในเว็บไซต์ทำอาหาร จึงเริ่มจากคำนี้ ทีแรกก็นึกว่าหมายถึงอาหารที่ทำง่ายๆ สะดวกสบายอะไรประมาณนั้น ความจริงแล้ว เป็นอาหารที่ทำให้รู้สึกมีความสุขกับความทรงจำในวัยเยาว์ อ่านเมนูอาหารของคนอื่นๆ ก็เลยนึกย้อนถึง Comfort Food ของตัวเองบ้าง มีอะไรบ้างนะ ที่ชอบกิน และอะไรที่ยังได้กินอยู่

• ไข่ต้ม เมนูง่ายๆ ที่นึกถึง แม้ไม่ได้อร่อยมากมาย แต่ก็มีความสุขทุกครั้งที่ได้นึกย้อนไปวัยเด็ก ตอนนั้นเรียนประถม พวกเราห่อข้าวไปกินที่โรงเรียน เมนูประจำไข่ต้มกับน้ำปลา อร่อยตรงที่ซดกับน้ำปลาฉ่ำๆ บางทีน้ำปลาเหลือ ซดกันเล่นก็มี น้ำปลาผสมที่เดี๋ยวนี้ไม่รู้สึกว่าอร่อยแล้ว จะเพราะปรับส่วนผสมหรือรสนิยมเราเปลี่ยนไปก็ไม่รู้ เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้กินไข่ต้มแล้วล่ะ เบื่อ ไม่ชอบกินไข่ไก่ต้ม ชอบไข่เป็ด แต่ไม่ค่อยได้มีโอกาสซื้อ เพราะหาซื้อยากกว่า และที่แน่ๆ ราคาที่สูงกว่าด้วย
  
• ไข่เจียว เมนูไปโรงเรียนอีกเมนู มีข้าวในปิ่นโตที่โปะไข่เจียวลงไป โหย! อร่อยอย่าบอกใคร ทำไมไข่เจียวสมัยนี้ถึงอร่อยสู้ไข่เจียวที่เคยกินตอนเด็กๆ ก็ไม่รู้
  
  อีกเมนูที่จดจำอย่างดี ที่เคยห่อไปกิน น่าจะวันแรกที่เข้าเรียนเลยก็ว่าได้ อึ่งต้มใบมะขาม เมนูนี้หลายคนคงร้องยี้ แต่กับเด็กบ้านนอกอย่างเรา มันอร่อยที่สุดในโลกเลยละ ไม่ต้องบอกก็น่าจะรู้ว่ามีโอกาสได้กินน้อยมากๆ แต่ก็ยังเป็นเมนูโปรดมาจนทุกวันนี้
• หนูนาย่าง เคยกินกันหรือเปล่า ถ้าใครเคยกินคงจะรู้ว่าเนื้อหนูนั้นอร่อยกว่าเนื้อสัตว์ทุกชนิดที่มีขายกันทั่วไปทุกวันนี้ แต่ก็ไม่เคยทำกินเอง แล้วก็ไม่ได้กินมาหลายสิบปีละ เพราะเมื่อตอนเด็กๆ ไปดักหนู หาปลาไหลมาทำกับข้าวกินกัน เดี๋ยวนี้ไม่มีแล้วละ ที่ขายกันข้างทางก็ไม่กล้าซื้อมากินหรอก
• แกงปลาไหล นับเป็น Comfort Food ได้ไหม เพราะทำจริงๆ ไม่ง่ายเท่าไหร่ แต่อร่อยอย่าบอกใคร หรือถึงบอกจะมีสักกี่คนที่กล้ากินกับเราบ้างนะ
• แกงขี้เหล็กฝีมือแม่ อร่อยที่สุด ที่ไหนทำก็ไม่เหมือน เพราะแม่แกงแบบลูกครึ่ง แกงใส่กะทิ แต่ไม่หวานอย่างแกงภาคกลาง กะทิใส่ไม่มาก แค่พอให้ออกรสมัน และใส่ปลาร้าอย่างแกงภาคอีสาน แกงออกขมนิดๆ อร่อยอย่าบอกใคร
• แกงส้มมะรุม ไม่ได้กินแกงมะรุมอร่อยๆ นานมากจริงๆ แกงส้มหวานๆ แบบภาคกลางไม่ถูกลิ้นเอามากๆ แถมมะรุมอ่อนๆ ก็หากินได้ยาก แกงส้มบ้านเราเป็นแบบใส่ปลาร้าน่ะ ใครเคยกินบ้าง?
• ห่อหมกหน่อไม้ ห่อหมกของแม่ไม่เหมือนห่อหมกที่ราดหน้ากะทิหรือหมกหน่อไม้แบบของอีสาน ห่อหมกของแม่เคี่ยวกับแป้งแล้วใส่ใบตองนึ่งรองด้วยใบยอ อร่อยมากมาย ไม่ได้กินมานานแล้วเหมือนกัน
ถ้า Comfort Food รวมขนมเข้าไปด้วย ก็นึกถึงขนมอยู่ไม่กี่ชนิด เพราะนานๆ จะได้กินขนมสักที
• ที่จำไม่ลืมคือขนมตาล ทำทีหอมไปสามบ้านแปดบ้าน เดี๋ยวนี้ไม่ว่าร้านไหนๆ ก็ไม่หอมอย่างที่เคยได้กิน
• ต่อมาคือขนมเปียกปูน แบบโบราณสีดำๆ ที่เมื่อก่อนไม่เชื่อว่าทำมาจากกาบมะพร้าวเผาเพราะไม่นึกว่ามันจะกินได้ เดี๋ยวนี้เห็นมีขายที่ไหนต้องโผเข้าไปหา แล้วก็ผิดหวังทุกครั้งเพราะกลิ่นหอมที่โหยหานั้นหายไปแล้วจริงๆ ไม่เคยเจอที่อร่อยเลยแม้แต่ครั้งเดียวไม่ว่าจะเปียกปูนดำหรือเปียกปูนใบเตย
• ข้าวหลาม ที่จริงหากินได้ง่าย ที่พอใช้ได้ก็พอมี แต่ที่มีความสุขจริงๆ คือได้ปิ้งได้เผากินเอง พ่อไปตัดไผ่ แม่เตรียมข้าวเหนียว เด็กๆ ช่วงวางเรียงและคอยสุมไฟ เพราะอย่างนั้นถึงได้อร่อยนักหนา
• ข้าวต้มมัด เดี๋ยวนี้ก็ยังหากินได้ง่าย แต่หาถูกใจยาก แปลกไหมชอบข้าวต้มมัดไม่ใส่ถั่วดำ จริงๆ ถั่วดำนั้นอร่อยถ้าทำเป็นข้าวเหนียวถั่วดำ หรือใส่ข้าวหลามก็กินได้ แต่ใส่ข้าวต้มมัดรู้สึกว่าไม่ใส่อร่อยกว่า ชอบที่กล้วยหวานนิ่มแบะข้าวเหนียวมันๆ ไม่หวานจัด กลับบ้านปิดเทอมนี้ อ้อนแม่ทำให้กินน่าจะดี
• ก๋วยเตี๋ยว ปิดท้ายด้วยเมนูที่ทำกินบ่อยๆ ที่จริงตอนเด็กเลยไม่ค่อยได้กินแต่ก็ชอบมาก ก๋วยเตี๋ยวหมูโบราณนั้นอร่อยจริงๆ (แต่ก็ไม่เคยได้ลองทำเลยแฮะ) เมนูนี้ไม่ใช่ฝีมือแม่ แต่ได้ซื้อกินสมัยชามละ 3 บาท นานๆ ได้กินที เพราะไม่ค่อยมีเงิน เดี๋ยวนี้กินก๋วยเตี๋ยวบ่อยพอๆ กับกินข้าว เพราะเคยทำก๋วยเตี๋ยวขายตอนอยู่ ม.4 แล้วก็ขายอีกทีเมื่อสัก 5 ปีก่อน ที่หยุดไปเพราะแพ้ท้อง เหม็นกลิ่นกวยจั๊บกับก๋วยเตี๋ยวที่ทำ วันนี้ก็ทำบะหมี่เกี๋ยวให้เด็กๆ กับคนในครอบครัวกิน คิดถึงน้องชายชอบกินก๋วยเตี๋ยวเหมือนกัน บางทีกลับไปรอบนี้จะได้ทำให้พ่อกับแม่และน้องกินบ้าง

โม้ยาวจริง...ทำไมอาหารโปรดฉันถึงได้มีมากนัก ก็เป็นคนกินเก่งมาแต่ไหนแต่ไร กินอาหารได้เกือบทุกชนิดเลยเชียว แต่รสที่ชอบคือรสจัดหน่อย แต่ต้องอร่อยกลมกล่อม ไม่จัดไปทางใดทางหนึ่ง อย่างหวานจัด เค็มจัด หรือเปรี้ยวจัด ...ว่าแล้วก็หิวอีก กิน ไม่กิน กิน ไม่กิน...

ชอบไข่เป็ด กินกับพริกน้ำปลารสจี๊ดๆ

Food

ตุลาคม 01, 2560

หมวกถักไหมพรมโครเชต์ทรงบอลลูน ทรงนิวส์บอย หรือทรงแก๊ป?

หมวกถักโครเชต์ทรงบอลลูน ทรงนิวส์บอย หรือทรงแก๊ป แล้วแต่เรียก 

หมวกถักใบนี้ ถักด้วยเข็มโครเชต์ หรือเรียกกันว่าหมวกถักโครเชต์ แต่ลายถักแบบนี้จะเรียกว่าลายถักอะไรก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน รู้แต่ว่าใช้การถักแบบคล้องหน้าคล้องหลังสลับกัน 

ส่วนรูปทรงของหมวกลักษณะแบบนี้ในบ้านเราอาจเรียกว่าหมวกแก๊ป หรือ cap แต่สากลนั้นน่าจะหยวนเป็นทรงนิวส์บอยได้ (Newsboy hat) ซึ่งปกติหมวกทรงนิวส์บอย ทรงจะออกยาวรีมาด้านหน้า และมีปีกหมวกด้านหน้า 

ลองไปแอบดูใน Pinterest ก็เรียกหมวกถักโครเชต์ที่มีปีกด้านหน้าว่า newsboy hat ไม่ก็ใช้คำว่า newsboy beanie คำว่า beanie น่าจะหมายถึง หมวกถักไหมพรม ส่วน hat หมายถึงหมวกทั้งหมดจะถัก จะเย็บ จะสาน ก็เป็น hat หมด มีปีกไม่มีปีก ก็เรียก hat 

ทีนี้เราก็ไม่รู้ว่าจะเรียกหมวกถักของตัวเองว่าทรงอะไรดี เพราะหมวกถักทรงนิวส์บอยนั้นบ้านเราก็ไม่ได้รู้จักกันทั่วไป คนทั่วไปน่าจะคุ้นเรียกหมวกแบบปีกหน้าว่าหมวกแก๊ปมากกว่า ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจริงๆ แล้วชื่อที่ต่างกันนั้น ใช้อะไรเป็นตัววัดว่าอันไหนแก๊ป อันไหนนิวส์บอย เพราะภาษาอังกฤษเราก็ไม่ได้แตกฉานอะไรด้วย รู้แค่ปลาๆ งูๆ เอาเป็นว่าใครถนัดใช้อะไรก็ใช้กันไปก่อน แต่ถ้าใครรู้จริงๆ ก็ช่วยให้ความรู้กันได้นะคะ เพราะเราเป็นน้ำครึ่งแก้ว พร้อมรอรับความรู้ใหม่เสมอค่ะ

หมวกถักสีครีมใบที่สอง เพราะชอบด้วย รู้สึกไหมสีครีมนี่เข้ากับลายนี้ดีจริงๆ ไหมพรมสีครีมมีหลายโทนสีด้วย เสียดายแต่ละสีมีไม่พอถักหมวก 1 ใบ เลยได้แค่ใบเดียว

ก่อนจะนึกถึงทรงว่าเป็นนิวส์บอยหรือแก๊ป เราก็นึกถึงว่าหมวกที่ถักนี้ทรงมันพองๆ คล้ายๆ ทรงของบอลลูนลอยฟ้า (Hot air balloon) หรือจะว่าคล้ายทรงของลูกโป่งธรรมดาก็ได้ ทีแรกกะจะเรียกทรงคราวน์ (Crown hat) เพราะเห็นด้านบนพองๆ คล้าย Crown ที่เป็นหมวกของกษัตริย์ (KING) แต่ก็ไม่เหมือนเท่าไหร่ คิดไปนึกมานึกถึงลูกโป่ง ก็เลยลองค้นดู ทางตะวันตกเค้าก็มีเรียกว่าทรงบอลลูนเหมือนกัน 

ลองถักหมวกใบนี้ด้วยสีสดๆ ดูบ้าง ก็โอเหมือนกันนะ ดูสดใสจริงจัง แต่จะขายได้เปล่าไม่รู้ สีสดๆ จะมีใครชอบไหมนะ?

หมวกถักทรงบอลลูน หมวกไหมพรมทรงนิวส์บอย หรือหมวกโครเชต์ทรงแก๊ป? เอ้อ! เรียกไม่ถูกเลยจริงๆ

หมวกถักทรงนิวส์บอย (มั้ง) ลายนี้ เป็นใบล่าสุดที่ถัก ลองใช้ไหมพรม 2 เส้นควบเพื่อเล่นสีสักหน่อย ใบนี้ป้าที่อยู่นครปฐมชอบจนต้องหอบเชือกฝ้ายนิ่มที่ขอซื้อไปกลับมาให้สอนถักให้

ใบนี้ผสมสีม่วงเข้มกับม่วงอ่อนเข้าด้วยกัน ได้สีโทนม่วง สวยไปอีกแบบเหมือนกัน แต่ใบเล็กไปนิด สำหรับผู้ใหญ่ใส่ เด็กโตใส่จะเหมาะสมกว่า 

หมวกถักใบนี้เป็นของลูกค้าสั่งถักไปให้คุณแม่ ถักด้วยไหมพรม 4/3 ply หรือไหมพรมเส้นใหญ่ ดีใจที่ลูกค้าชอบค่ะ

ส่วน 2 ภาพสุดท้ายที่ลงนี้เป็นใบเดียวกัน เป็นใบแรกที่ถักขาย ก่อนหน้าเคยทำลายนี้เหมือนกัน ถักเล่นๆ ให้เด็กๆ ที่บ้านใส่ เมื่อหลายปีก่อน ตอนนั้นก็ถักปีกแบบธรรมดา ไม่ได้รู้จักการถักปีกหมวกเท่าไหร่ (ถึงตอนนี้ก็ยังไม่รู้ดีพอ ยังต้องเรียนรู้กันต่อไป เป็นการเรียนที่ไม่มีวันสิ้นสุดจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นงานศิลปะ การถักโครเชต์ หรือแม้แต่งานเกษตร ที่กำลังจะไปจับทำในอีก 1 ปีข้างหน้า)

ใบเดียวกับรูปหมวกถักด้านบน แต่ลองกลับด้านดู เก๋ไปอีกแบบเหมือนกันนะ ว่าไหมล่ะ?

อืม! จะว่าไปหมวกลายนี้น่าจะเป็นหมวกที่ถักไว้จำนวนมากที่สุดรองจากลายธรรมดาที่ใช้ถักหมวกปีกกว้างนะ กี่ใบนะ ลองนับซิ 1 สีชมพู 2 สีเขียว 3 สีเขียวอมเทา 4 สีครีมลูกค้าสั่ง 5 สีครีมอีกใบ 6 สีฟ้า 7 สีเหลือง 8 สีม่วง 

ปล. ไม่รวมใบที่ถักค้างไว้ เพราะไหมไม่พอนะ

ขอบคุณที่หลงเข้ามา และหวังว่าจะได้พบกันอีก

พาฝัน 

งานถักโครเชต์ หมวกถักโครเชต์

กรกฎาคม 16, 2560

ตุ๊กตาถักยีราฟแม่ลูก (เพราะเคยผูกพันกันมา)

ตุ๊กตาถักยีราฟแม่ลูกคู่นี้ แท้จริงมาจากแพทเทิร์นเดียวกัน

เพียงแค่เปลี่ยนขนาดของไหมพรมที่ใช้ถัก หรือถัก 2 เส้นควบเพื่อให้ชิ้นงานใหญ่ขึ้น

แบบตุ๊กตาถักนี้มาจากหนังสือถักตุ๊กตาของญี่ปุ่นที่เรียกเจ้าตุ๊กตาถักด้วยชื่อน่ารักๆ ว่า Amigurumi

ที่ทุกวันนี้น้อยคนที่จะไม่รู้จัก แม้ว่าปัจจุบันตุ๊กตาถักโครเชต์จะกลายเป็นตุ๊กตาที่ใครๆ ก็ถักได้ ถักเป็น แต่ตอนที่เราถักใหม่ๆ ก็ยังมีคนถักกันไม่มากนัก (ถึงไม่ใช่รุ่นบุกเบิก ก็ถือว่าเป็นรุ่นใหญ่ (ไม่เชือลองกอดดู) แม้ว่าทุกวันนี้รุ่นหลังจะผลิตผลงานดีๆ แซงหน้าเราไปแล้ว แต่ก็ถือเป็นความทรงจำที่ดี...ไม่รู้ว่าอีกนานไหม จะได้จับเข็มถักตุ๊กตาอีกครั้ง – ตอนนี้จับเข็มถักหมวกอย่างเดียว – อยากจะทำอะไรเป็นอย่างๆ ดู จับฉ่ายมานานมากแล้ว)

ตุ๊กตาถักยีราฟแม่ลูกชุดนี้ เป็นตุ๊กตาที่ถักในช่วงเริ่มต้นระยะที่สอง ที่ทำด้วยใจล้วนๆ งานที่ออกมาจากใจนี่ ยังไงก็ดีต่อใจมากกว่างานสั่งถักจริงๆ 

(ตีความหมายย่อหน้าก่อน – ไม่ได้แปลว่าตุ๊กตาถักที่ลูกค้าสั่งถักนั้นจะไม่ได้ใช้ใจทำ หรือไม่ตั้งใจถัก แต่องศาที่ตั้งใจนั้นแตกต่างกันนัก ด้วยว่าเราคิดถักเองนั้นไร้เวลากำหนดกดดัน และความกังวลทั้งหลายมันไม่มี ไม่ต้องกลัวว่าใครจะชอบหรือไม่อย่างไร ไม่ถูกใจเราก็รื้อ ขี้เกียจรื้อก็ปล่อยไว้แบบนั้น สวยมากสวยน้อย เราก็ยังภูมิใจ ที่ทำได้ ที่ได้ทำ ได้ถัก ได้รัก ได้มอง แต่งานสั่งถัก สั่งทำ เรากังกลว่าลูกค้าจะชอบหรือไม่ ทำให้เครียดทุกครั้งที่ทำ ในสายตาผู้ถัก-ผู้ทำจึงรู้สึกว่ามันต่าง)

ตุ๊กตาถักแม่ลูก ทั้งคู่คงมีคนรับไปเลี้ยงดูนานแล้ว มีสั่งถักเพิ่มด้วยเหมือนกัน แต่รู้สึกไม่สวยเท่า 2 ตัวนี้เลย (หรือยกให้ใครไปหรือเปล่า จำไม่ได้แม่นนัก – สมองด้านการจดจำมีจำกัดจริงๆ ค่ะ)

--- เพราะเหตุนี้ จึงสร้างบล็อกนี้ขึ้นมาเพื่อเรียบเรียงความทรงจำของตัวเอง เผื่อว่าวันหนึ่งฉันจะจำอะไรไม่ได้ขึ่นมา เหมือนที่เคยลืมหลายๆ เรื่องราวที่เคยเกิดขึ้นมาในชีวิต บางเรื่องจำได้ แต่ไม่แน่ใจว่ามันเป็นเรื่องฝัน หรือว่ามันเคยเกิดขึ้นจริง บางครั้งคนเราก็ลืมไปว่าเคยทำอะไรไว้แล้วบ้าง มัวแต่วุ่นวายขวนขวายหาความหมายให้ชีวิต จนลืมไปว่าแท้จริงชีวิตจะมีความหมายมากกว่า ถ้าไม่มัวเสียเวลาตามหามัน ---

ขอบคุณที่หลงเข้ามา และหวังว่าจะได้พบกันอีก

พาฝัน 

งานถักโครเชต์ ตุ๊กตาถัก

กรกฎาคม 05, 2560